Wilkołak. Legendarna krwiożercza bestia. Połączenie człowieka z wilkiem. Abominacja. Większości z nas wilkołak kojarzy się z hollywoodzkimi produkcjami, natomiast tak naprawdę korzenie pochodzenia tej bestii sięgają znacznie głębiej, zatapiają się w starożytności, a prawdopodobnie i w czasach prehistorycznych.
Jedną z pierwszych wzmianek na temat przemiany w zwierzę możemy znaleźć w podaniu o Lycaonie – legendarnym władcy starożytnej Arkadii.
Podczas uczty, podał mięso swojego syna Zeusowi, chcąc w ten sposób poddać próbie jego boskość. Wszechwiedzący Zeus szybko przejrzał podstępny plan Lycaona i w gniewie przemienił go w wilka.
Legenda wilkołaka jest obecna z nami do dzisiaj. Wytłumaczenia fenomenu są różne.
- Częste w przeszłych czasach przypadki wścieklizny, której finalnym stadium była mentalna przemiana człowieka we wściekłą, agresywną jednostkę, podobną do zwierzęcia.
- Zatrucia substancjami wywołującymi halucynację, np sporyszem – przetrwalnikami grzyba atakującego zboża i wywołującego intensywne halucynacje, często związane z przemianą człowieka w bestię.
- Barbarzyńcy, ludy północy, w szczególności berserkerzy, którzy przywdziewając skóry zwierząt i wpadając w szał bitewny wzbudzali grozę, powodując, że ludzie postrzegali ich jako krwiożercze bestie.
- Likantropia – choroba umysłu, słabo zbadana, jej objawem jest przekonanie o własnej przemianie w wilka, lub inne najczęściej krwiożercze zwierzę.
Niezależnie od wyjaśnień fenomenu wilkołactwa, do dzisiaj, ludzie z całego świata, donoszą o realnych spotkaniach z wilkami na dwóch łapach. Czy w legendzie może tlić się ziarno prawdy? Być może wyjaśnienie tego zjawiska jest bardziej przerażające niż mogłoby się wydawać?